Título
orixinal: “The High
Window”
Autor: Raymond
Chandler
Ano
de publicación: 2002 (1942)
Traductor: Juan Manuel Ibeas Delgado
Editorial: Alianza Editorial
Páxinas: 240
I.S.B.N.:
978-84-206-7332-5
Estilo:
Policíaco ou novela negra.
Argumento:
O argumento deste libro, xira arredor da desaparición dunha vella e peculiar moeda de ouro, o Dobrón Brasher e
dunha vella e rica harpía de Pasadena que dará máis dunha dor
de cabeza ao protagonista do libro, o detective Philip Marlow.
A descrición desta moeda preséntasenos así:
"Una moneda de oro del tamaño de medio dólar, brillante y
resplandeciente como si hubiese salido recién de la ceca. La cara frente a
mí me mostraba un águila con sus alas desplegadas, con un escudo en el pecho y
las iniciales E.B. punzonadas en el ala izquierda. Alrededor había un
reborde de puntos, y entre este y el canto sin acordonar, la leyenda E
PLURIBUS UNUM. En la parte de abajo, la fecha 1787. Di vuelta la moneda
sobre mi palma. Era pesada y fría, y sentí mi palma húmeda bajo ella. El otro
lado mostraba un sol naciente detrás de un pico montañoso, luego un doble
círculo de lo que parecían hojas de roble, luego más latín, NOVA EBORACA
COLUMBIA EXCELSIOR. Debajo de este lado, en mayúsculas más pequeñas, el
nombre BRASHER.”
Todo iso acompoñadado, como acontece noutros libros de Chandler
de profusas descricións, de louras moi louras, de chantaxes, tipos enormes con
cicatrices e cara de poucos amigos, e da chularía e enxeño do prota
Pouco máis pódese contar deste libro sen
desvelar moito.
A trama ao igual que os outros libros de Raymond
Chandler é sinxela, amena e ben narrada, aínda que claro está é máis do
mesmo, e aínda que recomendable non é do mellor de Chandler, que sen
dúbida podería ser “ El sueño eterno”
ou “Adiós muñeca”
Aínda así encontramos xoias nos
seus diálogos como estas:
“- ¿Quiere
tomar algo mientras espera?
-
Un Martini seco, muy muy seco
-¿Lo
comerá con cuchara o con un cuchillo y tenedor?
-¿Quiere
que le ponga una aceituna en la maleta?
-Tíremela
a la nariz, quizá eso le haga sentirse mejor”
“- ¿Quiere algo de mí o solo practica?
-Pensé que descubriría si usted era lo bastante inteligente
como para que resultase útil hablar con
usted
- Soy muy inteligente- manifesté, sería una lástima no hablar
conmigo"
Así que se tes ganas de algo de misterio e de envolverte nunha película en branco e negro de policías esta é unha boa opción
Ningún comentario:
Publicar un comentario